Het is een tijd geleden dat de wekker op zaterdag zo vroeg ging. Het weer ziet er goed uit en gisteren heb ik het voor elkaar gekregen om alles wat ik mee wilde in mijn nieuwe trolley te proppen. So Scotland here I come!

Eigenlijk was het de planning om rond 6:30 fris en fruitig het bed uit te springen, dat wordt toch maar 06:55. Ik moet immers pas om 07:00 uur de deur uit. Het grote voordeel van op reis gaan met jezelf is dat je zomaar kan besluiten om het ontbijt over te slaan ( sorry mam, zo heb je me niet opgevoed). En ach mocht ik het vliegtuig missen dan heb ook alleen ik er maar last van ?

Terwijl ik met mijn nieuwe trolley de rest van de Vijfhoek wakker maak door over de kleine keitjes heen te rollen, heb ik voor het eerst het gevoel dat ik 'weg' ga uit Haarlem. Ik kan nog niet echt zeggen dat het een vakantiegevoel is, maar ik sta toch redelijk rustig op de 300 richting Schiphol te wachten.

Ondanks dat ik de afgelopen 10 maanden deze rit bijna dagelijks heb gemaakt verbaas ik me er over dat me nu toch andere dingen opvallen. De dauw tijdens deze zaterdagmorgen zorgt ervoor dat de rode opkomende zon, en nog slapende zwart - witte koeien mijn door sleur en stress ingedommelde creatieve geest doet ontwaken. (PFf wat een zin niet?) Helaas leent de scheurende en schokkende 300 zich niet voor de nieuwe Sony Alpha 350 dus met de compacte camera maak ik de eerste vakantiekiekjes. (Helaas doen ze hier bij het easyInternetcafé niet aan USB, dus de foto's houden jullie tegoed)

Je zou denken dat als je vooraf online incheckt bij de KLM je redelijk snel door de bagage drop bent. Echter niets is minder waar. Effe serieus! Wat een gekkenhuis! En dan sta ik natuurlijk ook nog in de verkeerde rij (of zou iedereen dat denken?).

Een of andere Ethiopiër moest zijn koffer openen om er pakken stroopwafels en haribo snoepjes uit te halen. Arm schaap, daar gingen z'n stroopwafels. Het openen van de koffer bleek echter niet het grootste probleem, het weer dicht doen wel. Ik zal alle flauwe grappen over Ethiopiërs en hun gewicht achterwege laten, maar laten we zegen dat hij wel wat meer stroopwafels had mogen eten om z'n koffer weer dicht te krijgen. Pfff rustig tot 10 tellen dan maar.

Na de douane die redelijk teleurstellend was ( geen bagage controle, geen knappe vent die fouilleert,en mijn riem vanochtend voor niets afgelaten) ga ik snel geld wisselen en werk ik toch ook nog maar een cappuccino en een croissant naar binnen. Vervolgens met flinke pas naar Gate D49 (waarom heb ik ook altijd de gate die het verst lopen is? ) om daar als een schaap in de rij te gaan staan.

Het leuke is wel dat we ook de verste baan hebben waardoor ik zo goed als weer thuis ben bij het opstijgen. Erg leuk om Haarlem in het mini te zien, net als de sluisjes bij IJmuiden en een indrukwekkend groot windmolenpark in de Noordzee. ( Missen jullie de foto's al?)

De vlucht was kort, bondig en saai. Ik zat gelukkig aan het raam, want de persoon naast me, leefde geloof ik nog wel maar zei niet veel, nou ja eigenlijk niets. Netjes op tijd (met een uur tijdverschil) arriveren we in het bewolkte, natte met 12 graden Schotse Edinburgh. Mmm het weer in Amsterdam was beter.

Na de paspoort controle neus ik nog even rond op Edinburgh airport en verwissel m'n euro' s voor ponden in de knip. Op naar de Airlink 100. Voor de HP fans; klinkt als de Nimbus maar helaas is het ‘slechts' de bus naar Edinburgh Waverly station. Het is weer even wennen dat iedereen links rijdt. Waarschijnlijk ligt het aan het feit dat heel Prinsess st open ligt, maar wat een verkeer! Dit is nog idioter dan Parijs. Braaf links lopend tussen het winkelend publiek baan ik me een weg naar het Elder York Guest House.

Helaas kan ik nog niet inchecken, maar de eerste indruk is goed. Het doet erg victoriaans aan, en het ziet er veilig en schoon uit. Ik laat mijn trolley achter en begin te voet aan mijn ontdekkingsreis door Edinburgh. Shopping center St. James blijkt vol met verassingen te zitten. Praktisch: Poundland Voorzieningen: schoon toilet en internetcafé Bizar: Lunch! Wat krijg je als je een baguette ham and cheese besteld; Een half afgebakken baguette met ham en geschaafde stukken cheddar cheese, geserveerd met tortilla chips. Ik hoop niet dat dit echt Schots voer is. Dat beloofd nog wat.

Inmiddels lijkt het weer hoog zomer in Edinburgh dus loop ik terug naar Elder York Guest House. Na de check - in verwissel ik in de gezellige eenpersoonskamer mijn laarzen voor de sneakers en trek al het overbodige uit mijn rugzak. Om te zorgen dat ik morgen geen ' unpleasant surprises' tegenkom loop ik alvast Waverly Station in. Daar haal ik alvast mijn advace payed single tickets op voor de treinreis van morgen.

Met de Lonely als gids begin ik bij Edinburg Castle aan een walking tour. New College en de traptrede' s van Milne's Court doen me direct denken aan 'diagon alley' Victoria terrace en the Grassmarket zijn prachtig en heerlijk om rond te hangen. De rest van de tour doet me weinig. Dus maar weer terug naar Princess st.

De winkels in Edinburgh zijn op zaterdag tot 19.00 open. Alle tijd om Jenners en Marks & Spencer te verkennen. Tegen zessen is het ineens wel erg druk in de straten dus sluit ik de avond af met het easy Internetcafé en de Burger King.

De rest van de avond en nacht heb ik 'genoten' van het drukke en gezellige nachtleven van Edinburgh. Tip van de dag; Wanneer je een kamer boekt bij The Elder York Guest House vraag dan om een kamer die niet grenst aan de drukke straat York Place. Op een zaterdagavond kun je genieten van het rokende pub publiek de krijsende sirenes en het nooit afnemende verkeer.

Weltrusten